อโมฆํ ทิวสํ กยิรา อปฺเปน พหุเกน วายํ ยํ วิวหเต รตฺติ ตทูนนฺตสฺส ชีวิตํ ควรทำวันและคืนไม่ให้ไร้ประโยชน์ เพราะวันคืนล่วงไปเท่าใด ชีวิตของสัตว์ก็ล่วงไปเท่านั้น เกร็ดเรื่องราว ธรรมบทนี้เป็นสุภาษิตส่วนหนึ่งของท่านพระสิริมัณฑเถระ ว่าด้วยการใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ ดังนี้: ชราภาพ โรคภัย และความตาย เป็นเหมือนกองไฟที่สัตว์โลกไม่กำลังที่จะต่อต้านหรือหนีไปได้เราจึงควรทำวันและคืนไม่ให้ไร้ประโยชน์เพราะเมื่อวันคืนล่วงไปเท่าใด ชีวิตของสัตว์ก็ล่วงไปเท่านั้น ความตายสามารถรุกร้นเราเข้ามาได้ในทุกอิริยาบถ ไม่ว่าจะเดิน ยืน นั่ง หรือนอนเพราะฉะนั้นจึงไม่ควรประมาทเวลา จาก สิริมัณฑเถรคาถา สุภาษิตสอนให้ใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ พระไตรปิฎก เล่มที่ 26 อ่านเพิ่มเติมได้ที่ https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=359   #ใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ #วันคืนล่วงไปเท่าใด #ชีวิตก็ล่วงไปเท่านั้น #สิริมัณฑเถรคาถา #พระไตรปิฎก #ชราภาพ #โรคภัย #ความตาย #กองไฟ #ไม่ประมาท #ปันธรรม #บ้านไอศูรย์  

อนิพฺพินฺทิยการิสฺส สมฺมทตฺโต วิปจฺจติ ทำเรื่อยไป ไม่ท้อถอย ผลที่ประสงค์จะสำเร็จสมหมาย เกร็ดเรื่องราว เอกปทชาดกความเพียรทำให้เกิดประโยชน์หลายอย่าง        เมื่อครั้งพระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร มีกุฎุมพีชาวสาวัตถี ผู้เป็นบิดาพาบุตรมาเข้าเฝ้า เนื่องจากวันหนึ่งบุตรที่นั่งอยู่บนตักได้ถามปัญหาถึงประตูไปสู่ประโยชน์ เขาคิดว่า ปัญหานี้เป็นพุทธวิสัย คนอื่นน่าจะไม่สามารถแก้ปัญหานั้นได้ จึงมาขอคำตอบจากพระศาสดา พระองค์จึงทรงนำเรื่องในอดีตมาตรัสเล่า ดั้งนี้ ในอดีตกาล พระโพธิสัตว์เกิดในตระกูลเศรษฐี มีบุตรซึ่งยังเป็นกุมารน้อย ถามขึ้นว่า มีเหตุอย่างเดียวที่ทำให้ได้ประโยชน์หลายอย่างอยู่หรือไม่ ลูกจะพึงทำประโยชน์ให้สำเร็จด้วยเหตุใด ขอคุณพ่อจงบอกเหตุนั้น ซึ่งรวมประโยชน์ได้หลายอย่างแก่ผมเถิด พระโพธิสัตว์ผู้เป็นบิดา ตอบว่า ลูกเอ๋ย เหตุนั้นคือ ความขยันหมั่นเพียร ทำให้ได้ประโยชน์หลายอย่าง เพราะความขยันหมั่นเพียร ประกอบด้วย ศีล และ ขันติ ซึ่งอาจทำมิตรทั้งหลายให้ถึงความสุข หรืออาจทำศัตรูทั้งหลายให้ถึงความทุกข์ได้ พระโพธิสัตว์กล่าวแก้ปัญหาแก่บุตรฉะนี้ บุตรนั้นได้ยังประโยชน์ของตนให้สำเร็จตามนัยที่บิดาบอก ดำรงชีพไปตามยถากรรมแล้ว ครั้นพระพุทธเจ้าเล่าจบสัจจธรรม กุฎุมพีชาวสาวัตถีผู้เป็นบิดา และบุตร…

เกิดมาแล้วในชาตินี้ ควรสร้างความดีงามให้มาก ยถาปิ ปุปฺผราสิมฺหา กยิรา มาลาคุเฬ พหู เอวํ ชาเตน มจฺเจน กตฺตพฺพํ กุสลํ พหุํ ช่างดอกไม้ ร้อยพวงมาลัยได้มากมาย จากกองดอกไม้กองหนึ่ง ฉันใด คนเราเกิดมาแล้วในชาตินี้ ควรสร้างความดีงามให้มาก ฉันนั้น เกร็ดเรื่องราว พุทธพจน์นี้ ทรงตรัสถึงการสร้างกุศลของนางวิสาขา อุบาสิกาผู้มีทั้งศรัทธาและทรัพย์มาก ว่า เปรียบเช่น ช่างดอกไม้ที่ฉลาด เฉียบแหลม และ ขยัน เมื่อมีดอกไม้มีมาก ย่อมร้อยพวงมาลัยได้เป็นจำนวนมาก ช่างดอกไม้ที่ไม่ฉลาด ไม่ว่าจะมีดอกไม้มากหรือน้อยก็ตาม ก็ไม่สามารถร้อยพวงมาลัยจำนวนมากได้ช่างดอกไม้ที่ฉลาด หากมีดอกไม้น้อย ก็ไม่สามารถร้อยพวงมาลัยจำนวนมากได้ ช่างดอกไม้ที่ฉลาด ขยัน เฉียบแหลม เมื่อดอกไม้มีมาก ย่อมร้อยพวงมาลัยจำนวนมากได้ ฉันใด บุคคลเมื่อมีทั้งศรัทธา และ ทรัพย์น้อย ก็ไม่อาจทำกุศลให้มากได้ เมื่อมีศรัทธาน้อย แม้มีทรัพย์มาก ก็ไม่อาจทำกุศลให้มากได้…

ความรู้จักประมาณ ทำให้สำเร็จประโยชน์ทุกเมื่อ มตฺตญฺญุตา สทา สาธุความรู้จักประมาณ ทำให้สำเร็จประโยชน์ทุกเมื่อ เกร็ดเรื่องราวอรรถกถา คิชฌชาดกว่าด้วย ผู้ไม่ทำตามคำสอนย่อมพินาศ            พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน ทรงปรารภภิกษุว่ายากซึ่งเป็นลูกผู้ดีคนหนึ่ง แม้บวชในศาสนาที่จะนำออกจากทุกข์ เมื่ออาจารย์อุปัชฌาย์และเพื่อนพรหมจารีผู้หวังดี กล่าวสอนว่า เธอพึงก้าวไปอย่างนี้ พึงถอยกลับอย่างนี้ มองไปข้างหน้าอย่างนี้ เหลียวซ้ายแลขวาอย่างนี้ คู้เข้าอย่างนี้ เหยียดออกอย่างนี้ นุ่งอย่างนี้ ห่มอย่างนี้ ถือบาตรอย่างนี้ พึงรับภัตแต่พอยังอัตภาพให้เป็นไป พิจารณาก่อนแล้วจึงฉัน ฯภิกษุผู้ว่ายากไม่อดทนต่อโอวาท ไม่ยินดีรับคำสอน กล่าวตอบว่า กระผมไม่ได้ว่าพวกท่าน เหตุไรพวกท่านจึงว่ากระผม กระผมเท่านั้นจักทำสิ่งที่เป็นประโยชน์หรือไม่เป็นประโยชน์สำหรับผม            พระศาสดาตรัสถามว่า ได้ยินว่า เธอเป็นผู้ว่ายากจริงหรือ? เมื่อภิกษุนั้นกราบทูลว่าจริง จึงตรัสว่า เธอบวชในศาสนาที่จะนำออกจากทุกข์เห็นปานนี้…